De Heilige Nachten
Tijdens de heilige nachten van Kerstmis kunnen we ons dichter dan ooit verbonden voelen met de wereld van de engelen. Dit gevoel wordt nog sterker door de woorden van het epistel tijdens de Mensenwijdingsdienst, waarin gesproken wordt over het grote vreugdelied van lof dat alle engelenscharen zingen. Wij mogen onze eigen stem toevoegen aan dat kosmische loflied.
Traditioneel worden de verschillende engelwezens afgebeeld als menselijk van gestalte, maar tegelijkertijd ver boven het alledaagse menselijke verheven. Dit beeld bevat een diepe waarheid. In een ander deel van de Mensenwijdingsdienst wordt gesproken over hoe de goddelijke Vader uit ‘Zijn wezensleden’ de mensheid heeft gevormd. Wat wordt hier bedoeld? Misschien meer dan we kunnen bevatten, maar het werpt in ieder geval licht op het mysterie van de mens, die geschapen is naar Gods beeld.
Uit de verschillende kwaliteiten en krachten van de engelenhiërarchieën heeft Hij de mens gevormd. Juist tijdens de Kersttijd worden we uitgenodigd om dit intenser te beleven dan op andere momenten. De mens is geschapen vanuit deze krachten om een grote verantwoordelijkheid te dragen: om alle kosmische zaden die in hem zijn gelegd tot bloei te brengen, zodat er een nieuwe kosmos kan ontstaan; een kosmos van vrijheid en liefde.
We weten allemaal maar al te goed hoe moeilijk deze taak is, zowel voor onszelf als voor de mensheid als geheel. Soms kunnen we ons afvragen of we ooit zo’n verheven doel zullen bereiken. Gelukkig heeft de Vader ons niet alleen gelaten in deze taak. Door de zending van Zijn Zoon hebben we een voorbeeld voor ons: Hij die werkelijk weet wat het betekent om uit zulke verheven hoogten af te dalen in de diepten van de aardse wereld en ons voorgaat op de weg terug. Hij leert ons wat het werkelijk betekent om mens te zijn.
In Hem zien wij onze leidende ster. Wanneer wij onze blik op Hem richten, voelen we dat wij een weg zullen vinden.
Adam Ricketts
