


Eerst als ik lichtend denk, straalt mijn ziel.
Eerst als mijn ziel straalt, is de aarde een ster.
Eerst als de aarde een ster is, ben ik in waarheid mens.
(Herbert Hahn)
Johannestijd: een weg van buiten en binnen.
De feesttijd van Johannes vindt plaats in de zomer, wanneer de ziel zo wijd geworden is als de sterrenhemel. We zijn als het ware los van onszelf gekomen, en voelen ons sterk verbonden met de wereld en de kosmos.
Juist in die wijde openheid klinkt de stem van de Doper: “Verandert uw gezindheid!” – Neem uit de wijde wereld de impulsen mee om de weg weer naar binnen te gaan. Vol nieuwe levenskracht en met een verdiept gevoel van verantwoordelijkheid.
Dat is niet eenvoudig. We zouden immers het liefst in die ruimte blijven – in het licht, in de verbinding met de wereld. Maar de weg naar binnen, naar de diepte van ons wezen, is vaak moeilijker. Toch zijn we daarom naar de aarde gekomen: om een impuls mee te nemen, een straaltje sterrenlicht dat op aarde wil lichten, dat we willen verzorgen en tot werkelijkheid willen laten worden.
De tijd van Johannes helpt ons opnieuw onze levensimpulsen te voelen – met hernieuwde bewustzijnskrachten en enthousiasme. Telkens weer, met vallen en opstaan, wagen we een poging. In het besef dat de geestelijke wereld vreugdevol meewerkt met elke oprechte stap. We worden aangemoedigd, getroost en gesterkt.
Want elk mensenhart is voorbestemd om gezamenlijk een nieuwe sterrenhemel op aarde te scheppen. En wanneer genoeg mensen bereid zijn deze sterrenkracht in zich te dragen, dan wordt de aarde zelf een zon.
Adam Ricketts