Wat is de Kinderdienst?
De kinderdienst in de Christengemeenschap biedt kinderen een ruimte waarin hun natuurlijke gevoelens van eerbied, vertrouwen en verwondering zich kunnen ontvouwen. Kinderen dragen deze innerlijke krachten al in zich; in de kinderdienst krijgen zij de gelegenheid deze bewust te beleven en te oefenen voor het altaar.
In onze drukke, moderne wereld zijn zulke momenten van rust en bezinning niet altijd vanzelfsprekend te vinden. Juist daarom wil de kinderdienst een veilige en heldere plek zijn waar kinderen – in vrijheid – even kunnen thuiskomen in iets dat hen diep vertrouwd is.
De kinderdienst wil niet indoctrineren, niet overtuigen, en geen geloofsopvattingen opleggen. Zij biedt eenvoudigweg een ruimte waarin eerbied, openheid en ontmoeting met het geestelijke – als herkenningspunt en bron van kracht – ervaren kunnen worden.
In korte beelden, gebaren en eenvoudige ritmiek wordt een sfeer geschapen waarin het innerlijke weten van het kind aangesproken wordt. Zo kan er een ervaring ontstaan die hen later in het leven kan begeleiden, zonder dat zij iets hoeven ‘vinden’ of ‘geloven’.
De kinderdienst is daarmee een klein maar wezenlijk moment: een plek van rust, verbinding en openheid, midden in de wereld van het kind.
Vragen of aanmelding
Ouders die vragen hebben over de kinderdienst of hun kind willen aanmelden, zijn van harte welkom om contact op te nemen met de priester:
Adam Ricketts – A.J.Ricketts@proton.me
De zondagsdienst voor de kinderen
Twee keer per maand vindt de kinderdienst plaats met voorafgaand een verhaal voor de kinderen met hun ouders of begeleiders, aanvang 09.30 uur. De dienst voor de kinderen van 7 jaar en ouder begint om 10.00 uur.
Data: 14 en 25 december, 11 en 25 januari, 8 en 22 februari
Adventstuin – een terugblik
Ook dit jaar mocht de Adventstuin weer verschijnen — een bijzonder en haast magisch gebeuren. In het midden van de stille spiraal voltrok zich opnieuw dat oeroude beeld van de ziel die vanuit de geestelijke wereld neerdaalt naar de aarde, het licht meedragend dat haar is meegegeven door de engel die haar voortdurend begeleidt — als levensgids en geschenk aan de wereld: “Opdat in het aardelicht het hemellicht niet dooft.”
Met verhaal, muziek en zang ontstond een verstilde en warme sfeer. Veel kinderen waren aanwezig, samen met hun ouders, opa’s en oma’s, en ook verschillende volwassenen zonder kinderen die eenvoudigweg de schoonheid van de Adventstuin wilden meebeleven. Ieders lichtje maakte het pad in de spiraal steeds zichtbaarder voor de ander — een beeld dat ons herinnert aan hoe wij door onze eigen stappen het leven voor anderen kunnen verlichten. Zo werd het een gebaar richting Kerst: een gezamenlijke toewending naar de geboorte van het Wezen van het Licht, die wij in deze tijd opnieuw mogen beleven.
Het was een moment van eenvoud, eerbied en diepe rust, waarin ieder iets kon ervaren van dat innerlijke licht dat ons draagt, juist in de donkere weken van het jaar. We kijken dankbaar terug op deze middag, waarin zoveel mensen samenkwamen en de Adventstuin opnieuw tot leven brachten.
